Σπύρο, η Σοφία βέβαια δίκιο έχει, όπως και σύ..δες λίγο εδώ:


Θεραπευτική απάντηση στην L-Dopa

Οι ασθενείς με νεανικό παρκινσονισμό απαντούν θεαματικά καλά ακόμα και σε μικρές δόσεις L-Dopa. Η απάντηση των ασθενών αυτών στην L-Dopa χαρακτηρίζεται από καλή μέχρι εξαιρετική περίπου στο 96% των ασθενών. Στην δοκιμασία οξείας χορήγησης L-Dopa υπήρχαν διαφορές μεταξύ των ασθενών με νεανικό και με όψιμο παρκινσονισμό. **Ο χρόνος έναρξης της δράσης** της L-Dopa ήταν ο ίδιος στις δύο ομάδες αλλά στους ασθενείς με νεανικό παρκινσονισμό το ποσοστό βελτίωσης ήταν μεγαλύτερο και η διάρκεια απάντησης στο φάρμακο βραχύτερη14.

Το πρόβλημα στην θεραπεία με L-Dopa στους ασθενείς αυτούς είναι η εμφάνιση των χρονίων παρενεργειών του φαρμάκου σε μεγάλο ποσοστό ασθενών και στα πρώτα ακόμα χρόνια θεραπείας. Στην μελέτη των Kostic και συν17 δυσκινησίες εμφανίσθηκαν στο 8% των ασθενών με νεανικό παρκινονισμό τον 1ο μήνα θεραπείας, 28% το 1ο έτος και 96% το 5ο έτος θεραπείας. **Οι δυσκινησίες εμφανίζονται τόσο στην "on" όσο και στην "of" φάση.** Εκτός από την χορεία ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών εμφανίζει δυστονία (73,3%) και βαλλισμό (43,3%). Ο βαλλισμός και η δυστονία είναι έντονες με αποτέλεσμα να προκαλούν στον ασθενή βαρειά αναπηρία και να τον οδηγούν σε χειρουργικές επεμβάσεις. Οι διακυμάνσεις της συμπτωματολογίας εμφανίζονται επίσης συχνά στους ασθενείς με νεανικό παρκινσονισμό. Στην μελέτη του Kostic και συν17 επιδείνωση στο τέλος της δόσης εμφάνιζε το 4% των ασθενών τον 1ο μήνα θεραπείας, το 36% το πρώτο έτος και το 80% το 5ο έτος θεραπείας. Βλέπουμε λοιπόν ότι ενώ οι ασθενείς απαντούν θεαματικά καλά στην θεραπεία οι παρενέργειες εμφανίζονται πολύ συχνά. Αυτό πρέπει να το έχουμε υπόψη μας όταν αντιμετωπίζουμε έναν ασθενή με νεανικό παρκινσονισμό και να χορηγούμε L-Dopa όταν η νόσος του δημιουργεί σοβαρή κινητική αναπηρία έχοντας σαν εναλλακτική λύση για αρχική θεραπεία τους ντοπαμινεργικούς αγωνιστές.

www.encephalos.gr/full/37-4-03g.htm